مات و مبهوت خیره به درم.انگار...نمی آید...آمدنی ها آمدند.دیگر نمی آید.

که را می گویم؟                             سلام سرد و بی پاسخ من.

مسجد باورهایم را به تازگی ساخته ام.پایم اما در گل مانده...توقف زمان..توقف مکان.

آرمان شهر من برای زندگی زیاده مغرور؟جدی؟سنگین؟........؟بود که برنتابیدی اش روزگار؟

هیچ نمی دانمت.هیچ.

منم و آرزوهای سر به مهر من.منم و                  من و بی من.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: